شامگاه روز گذشته خبری شوکه کننده و پر ابهام فضای رسانه ای کشور را در برگرفت و آن هم خبری جز انتقال حجت الاسلام و المسلمین اکبر هاشمی رفسنجانی به بیمارستان نبود.
خبرها در ابتدا خبر از حال نامساعد هاشمی رفسنجانی داشت اما اندکی نگذشت که خبر درگذشت ایشان بدلیل عارضه قلبی در ساعت 19:30 آنهم در سن 82 ساالگی در رسانه ها منتشر گردید.
شکی نیست که هاشمی یک از چهره های موثر در تاریخ انقلاب اسلامی بود و حضور او در برهه های مختلف تاریخی گرچه بعضا متضاد با سایر سوابق او بود اما بنا بر تاکید مقام معظم رهبری (حفظه الله) وی همیشه همراه و همگام با انقلاب و ولایت باقی ماند.
طبعا در تاریخ انقلاب وی یکی از موثرترین چهره هایی است که می توان او را در شکل دهی تاریخ تقریبا 40 ساله انقلاب بصورت جدی سهیم دانست و حتی به گفته خود وی اعتبار او موجب شد تا در انتخابات 92 فردی مانند حسن روحانی با کسب رای لازم به ساختمان ریاست جمهوری وارد شود.
طبعا در جغرافیای سیاسی ایران نقش هاشمی آنقدر پر رنگ بود که امروز فقدان او را بتوان در ابعاد مختلف بررسی نمود خصوصا در بازه ای که تنها چند ماه تا برگزاری یکی از مهمترین انتخابات های تاریخ انقلاب باقی مانده است.
بدون شک امروز دولت یازدهم یکی از بزرگترین حامیان سیاسی خود را از دست داده آنهم فردی که به باور تحلیلگران و افکار عمومی پدر معنوی دولت بود و فقدان اون در شرایطی که ناکارآمدی ناشی از دیپلماسی بین الملی و اقتصاد بیمار داخلی نارضایتی ها از این دولت را به اوج خود رسانده می تواند تبعات سنگینی را در انتخابات پیش رو برای این دولت و شخص حسن روحانی به دنبال داشته باشد.
جالب اینکه مرحوم هاشمی رفسنجانی در جایی میگوید: دکتر روحانی یک هفته قبل از انتخابات 92، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای 50 درصد رفت.
طبعا این جمله به یادگار مانده از هاشمی می تواند وضعیت انتخابات آینده را تا حدود زیادی روشن نماید زیرا در انتخابات 96 دیگر حسن روحانی حامی بزرگ خود را نخواهد داشت تا به واسطه وی سبد رای حامیان سنتی وی را هم داشته باشد.
پس در یک تحلیل ساده می توان گفت که با نگاهی به کارنامه فعلی دولت یازدهم و همچنین با توجه به درگذشت غیرمنتظره مرحوم هاشمی رفسنجانی می توان تا حدودی پایان دوران ریاست جمهوری حسن روحانی را پیشبینی کرد.
با این حال باید دید که در ماههای آتی اتمسفر انتخاباتی-سیاسی کشور چگونه شکل حواهد گرفت و آیا مردم با شرایط فعلی باز هم تداوم جریان فعلی را به مصلحت خود خواهند دانست یا خیر!